: برای حمایت از «میانه‌روها» به ایران می‌آییم

وزیر خارجه فرانسه در حالی عازم تهران است که ناوهای جنگی آنها با فرماندهی نیروی دریایی انگلیس و همراهی امریکا، حمله به ایران در خلیج‌فارس را شبیه‌سازی و اجرا می‌کنند. 

   

  هادی محمدی در روزنامه جوان نوشت: وزیر خارجه فرانسه در حالی عازم تهران است که ناوهای جنگی آنها با فرماندهی نیروی دریایی انگلیس و همراهی امریکا، حمله به ایران در خلیج‌فارس را شبیه‌سازی و اجرا می‌کنند.  آنچه که جای تأمل دارد اینکه سخنگوی وزارت خارجه فرانسه نیز با پیش‌فروش حمایت از برجام در مقابل تهدیدات ترامپ، میزبان خود درتهران را وامدار کرده و با وقاحت، هدف سفر خود و بازرگانی با ایران را «در مسیر حمایت از «میانه‌روها» قرار داده تا کارنامه دستاوردهای برجام را زیباسازی نماید  و انتخابات 96 در ایران را به نفع میانه‌روها سامان دهد.» این شرم‌آورترین دیپلماسی از نوع فرانسوی است که نیاز خود را به ایران می‌فروشد و برای دریافت و تکرار امتیازهای بازرگانی از دولت روحانی، حمایت از اجرای برجام و حمایت از دولت روحانی در انتخابات 96 را، جوهر سفر وزیر خارجه‌اش قرار داده است.

 

ترامپ و سازمان‌های اطلاعاتی او هنوز در مورد مداخله‌ سایبری و فضای مجازی روسیه در انتخابات امریکا و پیروزی ترامپ، مجادله و کشمکش دارند. مقامات اسرائیلی از اینکه هدایا و رشوه‌های انتخاباتی را پذیرفته‌اند توسط دستگاه‌های امنیتی و قضایی محاکمه می‌شوند و یا کیفر آن را در زندان پس داده‌اند.

 

در فرانسه از اینکه همسر یکی از کاندیداها از جایگاه خود در به کارگیری همسرش و دریافت حقوق دوبرابری، سوءاستفاده کرده، مورد سرزنش و توجه دستگاه‌های نظارتی ـ انتخاباتی است.

 

این در حالی است که فرانسه در خلیج فارس برای حمله به نیروهای نظامی ایران آماده می‌شود و از سوی دیگر با دیپلماسی باج‌خواهانه و مداخله‌گرانه و حمایت از دکتر روحانی در انتخابات 96 وارد تهران می‌شود.

 

سؤال این است که دستگاه سیاست خارجی ایران که روی فرانسه و برخی کشورهای اروپایی برای موازنه‌سازی مأیوس در قبال سیاست‌های ترامپ که «برجام را توافق احمقانه می‌داند»، به «دیپلماسی شرم‌آور»، مداخله‌گرانه و باج‌خواهانه چه پاسخی می‌دهد؟ آیا آنچه در غرب و دیگر کشورها سرزنش می‌شود و جرم تلقی می‌گردد، از سوی دولت دکتر روحانی چشم‌پوشی می‌شود و به «گستاخی دیپلماتیک» آنها واکنش شایسته داده نمی‌شود؟ آیا باز هم در مجاری رسمی باید تکرار مداخله‌گری در فتنه 88 را که سفارتخانه‌های آنها در تهران به ستاد هدایت فتنه‌گران تبدیل شدند، شاهد باشم؟ آیا باز هم نخبگان و مسئولان کشور مرزهای عزت ملی و شرافت حکومتداری را با مداخله‌گری کینه‌توزانه غربی مورد تأکید قرار نمی‌دهند؟ آیا باید فراتر از برجام امتیازهای جدیدی به سیاست‌های چماق‌ و هویج غربی بدهیم و هم سیاست مهار منطقه‌ای و نظامی را بپذیریم و هم  امتیاز جدید برای حفظ برجام به آنها تقدیم کنیم؟  واکنش وزارت خارجه به گستاخی دیپلماتیک فرانسوی، پاسخ سؤالات فوق خواهد بود.